Вар′яцтва, абразы
Напады на слабых
У цемры, склепы
З глухой цішыней
Калі не хочаш жыць
Паўтарай за мной
Забыцца, замазаць
На сценах усе фразы
То было адзінае, ва што ты верыў
За тваёй надзеяй зачычнілі дзверы
Станоўча, адмоўна
Я блюзнер ад богу
У яго дома шэраг глухіх людзей
Звыклыя да гвалту
Думай надалей
Памерлыя фрыкі
Высілкам прыхільнікі
Не забывай, што нельга доўга сумаваць
Умовам прынцыпы павінны адпавядаць
Злачынствы, наказы
Усё прыдумана, даўно даказана
Калі ўсевышні зноўку ўспомніць пра нас
Таблетку сінюю вып'е і прыйдзе экстаз
Ганарыстасць, крывадушнасць
Стаў дзебілам, прайшоў службу
Слухай бацькоў, хварэць не будзеш ніколі
Яны добра ведаюць як рабіць нам больна
А што б сказаць такое правакацыённае
Мае думкі сталі незаконнымі
Мае ўчынкі з узростам усё менш добрыя
А людзі, як быццам, усё менш знаёмыя
Так шмат людзей, але я чую рэха
Колькі істот пад намі топчуць першы паверх і
Адны лічбы не змяшчаюцца ў клеткі
У ап′янелых уладай шырэй за ўсіх зрэнкі
Так давай збярэмся аднойчы ноччу
Распрацуем план, давай на ўцекі
Нам усе роўна дарослымі быць млосна
Лепш свабодная смерць за гэту ўсвядомленасць
